1. Ολοι οιδρόμοι οδηγούν στην Ρώμη 2. Κασσία Οδός
Με το πρώτο κικιρικουουου ξεκίνημα για το Τίμπουρ (Τίβολι). Η διαδρομή που θα ακολουθήσουν υποχρεωτικά θα τους οδηγήσει διά της Κασσίας Οδού στην Ρώμη. Από εκεί ξεκινάει και η Τιβουρτίνα που θα τους οδηγήσει στο Τίμπουρ. Η ορεινή περιοχή της Ούμπρια είναι δύσκολα προσβάσιμη και προφανώς μη επιλέξιμη. Μέσω Κλυσίου (Κιούζι), ετρουσκικής πόλης με μεγάλη επιρροή από τους έλληνες αποίκους της Κύμης (Κούμα) όπως μαρτυρούν αμφορείς από τον 4ο π.Χ. αιώνα. Σύμφωνα με μια διαφορετική θεωρία, οι Ετρούσκοι, ονόμασαν έτσι μια πόλη ήδη κατοικούμενη από Ούμβρους. Μάλλον με αυτόν τον τρόπο δικαιολογούν και οι δημιουργοί του κόμιξ την διέλευση των ηρώων μας, από την Ούμπρια.
Η Τιβουρτίνα Πύλη περί το 1700 και σήμερα
Οι αμαξοδρόμοι μας θα φθάσουν στην αιώνια πόλη και αφού την διασχίσουν θα εξέλθουν από την Τιβουρτίνα Πύλη, παίρνοντας την Τιβουρτίνα Οδό. Μετά το Τίμπουρ η οδός θα μετονομασθεί σε Βαλέρια Οδό και μέσω Αλμπα Φούκενς (Αβετσάνο) και Κορφινίου (Κορφίνιο) θα καταλήξει στην Αδριατική, στην Αδρία (Ατρι). Δεν θα πάνε τόσο μακρυά. Προορισμός τους το θέρετρο της Ρώμης, με τα θερμά λουτρά και τις επαύλεις του.Σε μιά απ’αυτές θα πέσει και η μάσκα του κορονοϊού, που σε μία κρίση συνειδήσεως (ή μήπως αντιδράσεως) θα αφήσει την ωραία του βίλλα, στον κόλπο της Νεαπόλεως. Capri c’est fini. Και ώ οποία έκπληξη. Πρόκειται για τον (επιστροφή από το μέλλον) γερασμένο πιά όμορφο νεαρό Γάλλο, γλυκερό τραγουδιστη μεγάλων επιτυχιών της δεκαετίας του 1960, Herve’ Villard. Η ρήση του Βιργίλιου στην Αινειάδα για την “ακόρεστη πείνα για χρυσό”, έχει βέβαια πολύ πιο τραγική εξέλιξη, μια που στο ρωμαϊκό έπος ο Πολυμήστωρ, βασιλιάς της Θράκης, θα φονεύσει τον μικρότερο γιό του Πριάμου και της Εκάβης Πολύδωρο για να πάρει στην κατοχή του τον θησαυρό του Πριάμου, που είχε φυγαδευθεί μετά την πτώση της Τροίας.
1. Η βίλλα D’Este στο Τίβολι – 2. Herve’ Villard – 3. Η είσοδος στα θερμα λουτρά στο Τίβολι
Το βράδυ θα βρεί τους φίλους μας στην ταβέρνα. Απλή η κουζίνα του Λάτσιο. Στην ιστορία μας πίτσα και πάστα. Ενα γαλλικό στερεότυπο για την ιταλική κουζίνα. Που δεν είναι βεβαίως μόνον αυτό. Μπορεί η κουζίνα της περιοχής να θεωρείται απλή, αλλά φημίζεται για το λάδι της, τα σταφύλια της, τις συνταγές της με τις γαρίδες και τα ψάρια του γλυκού νερού και φυσικά για την πορκέττα από τα κοντινά Αμπρούτσι. Τιμή βεβαίως για την πίτσα και την πάστα που προέρχονται και τα δύο από πιό νότιες επαρχίες, από την Μεγάλη Ελλάδα και τις συνταγές της.
Πάμε για ύπνο τώρα. Αύριο μας περιμένει η Νεάπολις. ‘O sole, ‘o mare…..
Γ.Τ.
