Ρώμη. Το κέντρο του γνωστού κόσμου. Μην ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στο 50 π.Χ. Ολοι οι δρόμοι οδηγούν εδώ. Στο κέντρο της ρωμαικής αυτοκρατορίας που κυριαρχεί σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, την Βορ.Αφρική και την Μέση Ανατολή. Κι ας ξεκινούν από πολύ μακριά, την Υπεραλπική Γαλατία (Gallia Narbonensis), την Γερμανία, την Βρετανία, το Βυζάντιο κλπ.
Ενα τεράστιο, για την εποχή οδικό δίκτυο, δημιουργημένο αρχικά για στρατιωτικούς λόγους, που διευκόλυνε όχι μόνο την κατάκτηση, αλλά και την διατήρηση της κυριαρχίας της Ρώμης σε ένα πλήθος διαφορετικών λαών. Αποτέλεσε φυσικά και ένα βασικό μέσο για την διάδοση του ελληνορωμαικού πολιτισμού και την βαθμιαία απορρόφησή τους σε ένα ενιαίο πολιτικό, οικονομικό, νομικό και πολιτιστικό σύστημα.
Η πρώτη μεγάλη οδός, η Σαλάρια οδός, ενώνει την Ρώμη με την Αδριατική. Το 334 π.Χ. κατασκευάζεται η η Λατίνα οδός ενώνοντας την Ρώμη με την νεοαποκτηθείσα αποικία Κάπουα, λίγο έξω από την ελληνική Νεάπολη. Θα ακολουθήσει η πρώτη πραγματικά μεγάλη οδός, η “βασίλισσα των οδών” Αππία, το 312 π.Χ., κατασκευασμένη αποκλειστικά για στρατιωτικό σκοπό.
Πήρε το όνομα της από τον Τιμητή Αππιο Κλαύδιο Καίκο καί προκάλεσε τεράστια αναταραχή στην σύγκλητο αφού άδειασε το κρατικό ταμείο χωρίς την άδεια της. Αρχικά μια οδός επιστρωμένη με χαλίκι θα επεκταθεί αργότερα μέχρι το Μπριντίσιουμ (Μπρίντιζι) και θα λιθοστρωθεί. Θα είναι και το πρότυπο για την κατασκευή των οδών απο δω και πέρα.
Η διοίκηση τους θα ανατεθεί στους Τιμητές καιστους Υπάτους. Ο Καίσαρ θα ανακηρύξει τον εαυτό του ανώτατο διοικητή των οδών (curator viarum), αργότερα όμως ο Αύγουστος θα αναθέσει την ευθύνη τους σε δημοσίους υπαλλήλους.
Οι πολύ γνωστοί μας Γαλάτες, θα πληροφορηθούν την διοργάνωση της μεγάλης υπεριταλικής αρματοδρομίας στη μεγάλη εμποροπανήγυρη της πρωτεύουσας των Κελτών Βενετών Νταριόριτουμ (Βανν) και ξεκινώντας σε οδούς στρωμένες απλώς με χώμα, από την Βορειοδυτική άκρη της Γαλατίας θα κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι, μέχρι να φθάσουν στην Παδανία.
Η Μοντίκια (Μόντσα) είναι η αφετηρία. Η σημερινή Μόντσα, μεγάλο βιομηχανικό κέντρο της περιοχής του Μιλάνου και πρωτεύουσα της επαρχίας Μπριάντσα της Λομβαρδίας (130.000 περίπου κάτοικοι) ήταν εκείνη την εποχή ένας μικρός οικισμός, σταθμός στη Αουρέα οδό που, διασχίζοντας τις Αλπεις, ένωνε την χώρα των Ελβετών με την μεγάλη πόλη του Μεδιόλανου Μιλάνο), μεσω Κώμουμ (Κόμο).
Προφανής η επιλογή της σαν αφετηρίας. Ο ετήσιος αγώνας αυτοκινήτων, μεγάλο γεγονός στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1, όπου η Φερραρι τίς προηγούμενες δεκαετίες κυριολεκτικά θριάμβευε. Και ένα κλείσιμο του ματιού στον ένα από τους δυο, πατέρα του Αστερίξ Uderzo, λάτρη αλλά και ταυτόχρονα συλλέκτη του μυθικού κόκκινου υπεραυτοκινήτου.
Από το Μιλάνο, δια της Πορτικάτας οδού (που στην πραγματικότητα θα κατασκευασθεί 4 αιώνες μετά) το δίδυμό μας θα κατευθυνθεί προς την Πλακεντία (Πιατσέντσα), σημαντική πόλη της πεδιάδας του Πάδου, στο τέρμα της Αιμιλίας οδού που ξεκινούσε από το Αρίμινουμ (Ρίμινι) και σταυροδρόμι με την Ποστουμία οδό που ένωνε την Γένουα με την Ακουιληία (Ακουιλέια). Πρώτος σταθμός: Πάρμα.
Γ.Τ.
